Η φιλανθρωπία, όπως οι έννοιες του εθελοντισμού και της φιλανθρωπίας, παρέχει πραγματικό κοινωνικό δεσμό και συμβάλλει στη δημιουργία κοινωνιών χωρίς αποκλεισμούς και πιο ανθεκτικές. Η φιλανθρωπία μπορεί να ανακουφίσει τις χειρότερες επιπτώσεις των ανθρωπιστικών κρίσεων, να συμπληρώσει τις δημόσιες υπηρεσίες στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης, της στέγασης και της προστασίας των παιδιών. Βοηθά στην προώθηση του πολιτισμού, της επιστήμης, του αθλητισμού και της προστασίας της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς. Προωθεί επίσης τα δικαιώματα των περιθωριοποιημένων και των μειονεκτούντων και διαδίδει το μήνυμα της ανθρωπότητας σε καταστάσεις συγκρούσεων.

Στην ατζέντα του  2030 για την αειφόρο ανάπτυξη που  εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζουν ότι η εξάλειψη της φτώχειας σε όλες τις μορφές και διαστάσεις της, συμπεριλαμβανομένης της ακραίας φτώχειας, είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια πρόκληση και απαραίτητη προϋπόθεση για την αειφόρο ανάπτυξη. Η Ατζέντα ζητά επίσης ένα πνεύμα ενισχυμένης παγκόσμιας αλληλεγγύης, που εστιάζεται ιδίως στις ανάγκες των φτωχότερων και των πιο ευάλωτων. Αναγνωρίζει επίσης το ρόλο του ποικίλου ιδιωτικού τομέα, που κυμαίνεται από μικροεπιχειρήσεις έως συνεταιρισμούς έως πολυεθνικές, και του ρόλου των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των φιλανθρωπικών οργανώσεων στην εφαρμογή του νέου θεματολογίου.

Οι 17  Στόχοι Αειφόρου Ανάπτυξης (SDGs)  που καθορίζονται στην Ατζέντα μπορούν να ομαδοποιηθούν σε έξι κρίσιμους τομείς: ανθρώπους, πλανήτες, ευημερία, ειρήνη και εταιρική σχέση. Έχουν τη δυνατότητα να μεταμορφώσουν τη ζωή μας και τον πλανήτη μας παρέχοντας το πλαίσιο που απαιτείται για τους φιλανθρωπικούς θεσμούς για να επιτρέψουν σε όλους τους ανθρώπους να συνεισφέρουν στη βελτίωση του κόσμου μας.

Πηγή: https://www.un.org/