Επικοινώνησε μαζί μας : 23310 74073 ,γραμμή 24ωρης λειτουργίας

Ο Σύλλογος Κοινωνικής Παρέμβασης «Έρασμος» τίμησε τη γυναίκα από την αρχαιότητα ως σήμερα

//Ο Σύλλογος Κοινωνικής Παρέμβασης «Έρασμος» τίμησε τη γυναίκα από την αρχαιότητα ως σήμερα

Ο Σύλλογος Κοινωνικής Παρέμβασης «Έρασμος» τίμησε τη γυναίκα από την αρχαιότητα ως σήμερα

Στις 7 Μαρτίου 2014 ημέρα Παρασκευή με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας, ο Σύλλογος Κοινωνικής Παρέμβασης «Έρασμος» σε συνεργασία με το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης των γυναικών του Δήμου Βέροιας, πραγματοποίησε μουσική εκδήλωση με το συγκρότημα «ΟΥΤΕ ΣΠΟΝΤΑ» και τον τίτλο «Με λένε Ανδρομάχη». Την εκδήλωση τίμησε εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, ο οποίος στέκει αρωγός μας από την ίδρυση του Συλλόγου μέχρι σήμερα. Ξεχωριστή και διακριτική η παρουσία της κ. Αναστασίας Μαρασλή, υπεύθυνης του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Αλληλεγγύης του Δήμου Βέροιας. Στην ευόδωση της προσπάθειας για τη δημιουργία του Σπιτιού Φιλοξενίας θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας πορευθήκαμε έχοντας κοινό όραμα και σήμερα ο Ξενώνας λειτουργεί και με τη δική της συμβολή και διάθεση για βοήθεια. Η εκδήλωση ξεκίνησε με την εισήγηση της κ. Ειρήνης Κοτρίδου – Χαμαλή, ιδρυτικού μέλους του Συλλόγου. Όπως είπε συγκινημένη, η εκδήλωση αφιερώνεται «στην κακοποιημένη γυναίκα και πλέον των άλλων στην άνεργη, στη φοιτήτρια, στην επαγγελματία, στην άστεγη, στην ανασφάλιστη, σε εκείνη την ανήλικη που την πουλούν», καταλήγοντας στη «δική μας Αφγανή ανήλικη 11χρονη Σομάγια, που φιλοξενήθηκε επί τρίμηνο στον Ξενώνα του Συλλόγου, με τη μητέρα της και τη μικρότερη αδελφή της, καταφέραμε να  αποτρέψουμε το γάμο της και ουσιαστικά την πώλησή της σε υπερήλικο άνδρα και ζει σήμερα σε συνθήκες ασφαλείς σε χώρα της Ευρώπης». Στη συνέχεια η κ. Άννα Σελίδου, οδοντίατρος ακτιβίστρια, μέλος της ΜΚΟ «Γιατροί του κόσμου», η οποία επιμελήθηκε το πρόγραμμα της συναυλίας «Με λένε Ανδρομάχη» έκανε τη δική της αφιέρωση «στις ανήλικες που τις παντρεύουν αναγκαστικά με υπερήλικες, σε γυναίκες που τις σκοτώνουν τα πεθερικά, γιατί δεν ήταν σωστή η προίκα, στις γυναίκες των προσφυγικών καταυλισμών, στις γυναίκες της Βοσνίας, της Ρουάντα, που γέννησαν και μεγαλώνουν τα παιδιά από το βιασμό τους, στις γυναίκες που βιώνουν το φόβο μέσα στην ενδοοικογενειακή βία, στις γυναίκες που για να αρέσουν γίνονται γελοίες ακολουθώντας προτάσεις celebrities περιοδικών και ευτελών τηλεοπτικών εκπομπών. Ακολούθησε ο χορός της Όλγας – Μαρίας Δριβάκου, που η σημειολογία του παρέπεμπε στην ανακάλυψη του σώματος της γυναίκας από την ίδια τη γυναίκα, μέσα από τη διαδικασία του χορού και της μουσικής. Μεταξύ των τραγουδιών του πρώτου μέρους της συναυλίας, η παρουσιάστρια  παρενέβαλε κείμενα, που σηματοδοτούσαν το νόημα του επόμενου κομματιού. «Γυναίκα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι» (Σιμόν ντε Μπωβουάρ)-«Το σίδερο»  Η γιαγιά μου ήρθε πρόσφυγας από τη Σμύρνη. Η μητέρα μου έφυγε πολιτική πρόσφυγας στην Τασκένδη. Εγώ εργάτρια-οικονομική μετανάστης στην Γερμανία. Η κόρη μου επιστήμονας-γιατρός σε νοσοκομείο την Αγγλία. Η κόρη της αύριο πού;  – «Ρωτώ να μάθω την αλήθεια» Με τον ίδιο τρόπο ακούστηκαν και τα άλλα τραγούδια της συναυλίας :  Γυναίκα, Ελένη, Έκτωρ και Ανδρομάχη  με αναφορές  στην γυναίκα πριν και μετά την Τροία. «Αν η Ελένη δεν υπήρχε, θα την είχαν δημιουργήσει. Κάθε καιρός έχει μια Ελένη…».  Η Μαριάνθη των ανέμων, του Μ. Χατζηδάκη, με την Αντιγόνη να φωνάζει «Υπακούω στους αιώνιους νόμους των Θεών και όχι των ανθρώπων. Δεν γεννήθηκα για να μισώ αλλά για ν’ αγαπώ και ν’ αγαπιέμαι». Η Ρόζα του Θ. Μικρούτσικος- Μπ. Μπρέχτ, με την γυναίκα να υψώνει το ανάστημά της απέναντι στην άνομη εξουσία και Τα κορίτσια της συγγνώμης, με ειδική αναφορά στην Φόνισσα του Παπαδιαμάντη.
Κάθε εποχή έχει την Αντιγόνη της κι αιώνες μετά ακολουθούν: Μαντώ Μαυρογένους, Σουλιώτισσα-Μεσολογγίτισσα, Ναουσαία, Μικρασιάτισσα -Ποντία, Καλλιρό Παρέν, Πηνελόπη Δέλτα, Γυναίκα στο βουνό και στον κάμπο, Αγρότισσα στο Κιλελέρ, Εργάτρια στα εργοστάσια, Γυναίκα της Πίνδου, της Εθνικής Αντίστασης στο βουνό ή στην πόλη, ΗΛΕΚΤΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, Λέλα Καραγιάννη, Κούλα Ελευθεριάδου, ……Μελίνα Μερκούρη. Γυναίκα στο Πολυτεχνείο, στις πορείες, στους κοινωνικούς αγώνες, Γυναίκες που ονειρεύτηκαν δικαιοσύνη και θέλησαν να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο…..   Το μουσικό ταξίδι με την γυναίκα από την αρχαιότητα ως σήμερα, στο δεύτερο μέρος της συναυλίας συνεχίστηκε με  χαρούμενα   τραγούδια και δημιουργίες των παιδιών της ορχήστρας, που τα απέδωσαν με σύγχρονο και δυναμικό τρόπο και με την εξαίσια παρουσία και μοναδική ερμηνεία της Τζίνας Μιξαφέντη.  Η αίθουσα του χώρου Τεχνών  του Δήμου Βέροιας γέμισε με χρώματα, αρώματα και μελωδίες  των νέων καλλιτεχνών, που με την ζωντάνια τους και την άρτια μουσική εκτέλεση, δεμένη με την άψογη καλλιτεχνική επιμέλεια  εκπυρσοκρότησαν τις μνήμες, την νοσταλγία και την συγκίνηση  όσων  τους παρακολούθησαν.  Με μουσικές εξαίσιες τα παιδιά δημιούργησαν μία οικογενειακή ζεστή ατμόσφαιρα και όταν ο Χρήστος Παπαδόπουλος κάλεσε  τον κόσμο να τραγουδήσει μαζί τους  το φινάλε της συναυλίας,  όλοι κι όλες όρθιοι  χειροκροτούσαν ευχαριστημένοι. ΔΙΚΑΙΩΣΑΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΕΥΓΕ  και πολλά ΕΥΓΕ σε όλους/όλες.
Η εκδήλωση έκλεισε με την κ. Σοφία Ζεϊμπέκη, γραμματέα του Δ.Σ. του Συλλόγου Κοινωνικής παρέμβασης «ΕΡΑΣΜΟΣ» που απηύθυνε ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους τους συντελεστές της συναυλίας για την ανιδιοτελή προσφορά τους και προς την Κ.Ε.Π.Α. Δήμου Βέροιας  για την δωρεάν παραχώρηση του χώρου για την πραγματοποίηση της.

Πηγή: Εφ «ΛΑΟΣ» – Από το Αρχείο Τύπου του «Έρασμου»
16-3-2014

2020-06-10T09:49:06+00:00
Μετάβαση στο περιεχόμενο