Το «Νυχιάνγκ» στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού ● Σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου το έργο της Ευαγγελίας Γατσωτή που, με εύρημα γυναικείες εξομολογήσεις την ώρα του μανικιούρ και με ανάλαφρο τρόπο, θίγει το θέμα της έμφυλης βίας, συνάντησε ένα κοινό που έχοντας ανάλογες εμπειρίες ανταποκρίθηκε άμεσα και συγκινητικά.
Η μικρή Μαρία, δύο ή τριών χρόνων, ήταν η μικρότερη θεατής στην παράσταση «Νυχιάνγκ» που παρουσίασε το Θέατρο Πορεία στο γήπεδο μπάσκετ των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, σε συνεργασία με το θεραπευτικό πρόγραμμα του «18 ΑΝΩ» στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Κατά των Ναρκωτικών. Φορούσε ένα άσπρο φόρεμα με κόκκινα λουλούδια και αφού προαυλίστηκε στην αγκαλιά της διευθύντριας, πήγε στη μητέρα της στο κελί που έβλεπε το σιδερόφραχτο γήπεδο. Τα πατουσάκια της έβγαιναν έξω από τα κάγκελα και συχνά-πυκνά άφηνε μικρές φωνούλες. Δεν ήταν η μόνη που είχε φορέσει τα καλά της και συμμετείχε στην παράσταση. Οι περίπου 100 γυναίκες όλων των ηλικιών και εθνικοτήτων που την παρακολούθησαν είχαν έρθει καλοντυμένες και περιποιημένες σε αυτή την ξεχωριστή για τη μονοτονία της ζωής τους στη φυλακή εκδήλωση.
Μπορεί αυτό που κυριαρχεί στις φυλακές να είναι «η βία, ο πόνος και η μοναξιά γραμμένη σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, οι έμφυλες και ταξικές διακρίσεις και προκαταλήψεις πόσο μάλλον για φτωχές γυναίκες και τοξικοεξαρτημένες που τις καθιστούν ιδιαίτερα ευάλωτες», όπως παρατήρησε ανοίγοντας την εκδήλωση εκ μέρους του θεραπευτικού προγράμματος η ψυχή του Κατερίνα Μάτσα.
Ωστόσο οι εκδηλώσεις των γυναικών που παρακολούθησαν την παράσταση είχαν μια κοινή συνισταμένη: την κακοποίηση. Την πρόδιδε το συχνό χειροκρότημά τους όταν στο έργο η Αργυρώ (Αλεξία Καλτσίκη) συνέδραμε την Κάλλια (Θάλεια Σταματέλου) την οποία συχνά τάραζαν σε βαθμό πανικού τα επίμονα έως απειλητικά τηλεφωνήματα ενός άντρα που την παρενοχλούσε. Σε αυτή τη γυναικεία συνθήκη στη διάρκεια ενός μανικιούρ, όπου στη σχέση εμπιστοσύνης που υπάρχει, εξυφαίνονται όχι εύκολες εξομολογήσεις με καταλυτικό τον φόβο του άντρα που τηλεφωνεί και τελικά οδηγεί σε αναπάντεχες αποκαλύψεις, σύμφωνα με την υπόθεση, ήταν πολλές φορές που οι κυρίες που την παρακολουθούσαν, ξέσπασαν ακόμη και σε γέλια.
Το ενδιαφέρον έκδηλο, από τα σουρσίματα της πλαστικής καρέκλας προκειμένου να πάνε πιο μπροστά ή να βρουν μια θέση με καλύτερη θέαση στη σκηνή που είχε στηθεί κάτω από την μπασκέτα. Δύο αρκετά νεαρές κυρίες τοποθέτησαν τις καρέκλες τους στην υπερυψωμένη είσοδο πριν από τα σκαλάκια που οδηγούσαν κάτω στο γήπεδο διαμορφώνοντας ένα είδος εξώστη. Μερικές που δεν κατέβηκαν στο γήπεδο αλλά το παράθυρό τους είχε θέα στο γήπεδο παρακολουθούσαν την παράσταση από το κελί τους. Υπήρχαν και μερικά παράθυρα κλειστά με υφάσματα από πίσω για να κόβουν ακόμη και το φως να μην μπαίνει στο κελί…
Η γεμάτη χιούμορ, συγκίνηση και τρυφερότητα ιστορία, όπως και η τέχνη σύμφωνα με τη φιλοσοφία της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών «18 ΑΝΩ», λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, ιδίως σε άτομα με ιδιαίτερες ευαισθησίες και ψυχική ευαλωτότητα, όπως είναι τα τοξικοεξαρτημένα και παραβατικά άτομα που δυσκολεύονται να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, ώστε να ψυχαγωγήσει και να φέρει τις κρατούμενες σε επαφή με το συναίσθημά τους. Τις έφερε σε επαφή με πολύ περισσότερα πράγματα: όπως η νυχιά – το τραύμα στον τίτλο του «Νυχιάνγκ». Και αυτό φάνηκε όταν τελείωσε το έργο: δεν είναι ότι καταχειροκροτήθηκε αλλά είναι και τα σχόλια που ακολούθησαν. Κάποιες κρατούμενες ρώτησαν για την κρίση πανικού ή άγχους της πρωταγωνίστριας. Αλλες χάρηκαν το βρισίδι στον κακοποιητή. «Δεν είναι μόνο οι βρισιές και η κρίση, αλλά ταυτιστήκαμε με την κακοποίηση», συνόψισε μια άλλη κρατούμενη το τι την είχε αγγίξει στην παράσταση, εκφράζοντας πολύ περισσότερες που συγκατένευαν κουνώντας το κεφάλι…
Ο Δημήτρης Τάρλοου με τις Αλεξία Καλτσίκη και Θάλεια Σταματέλου
Για τον σκηνοθέτη της παράστασης, Δημήτρη Τάρλοου, ο οποίος είχε φέρει και τα δύο παιδιά του που είναι στην εφηβεία, αυτή ήταν η καλύτερη παράσταση που έχει δώσει και σίγουρα μια εμπειρία που τον συγκίνησε βαθιά. Στην κουβέντα μίλησαν για τις κρίσεις που έχουν ζήσει, την πατριαρχία που επιβάλλει το δίκαιο του ισχυρότερου συνθλίβοντας τους ανίσχυρους, διατύπωσαν τα λόγια του ποιητή για τα όνειρα που θα μας σώσουν.
«Νιώθω μεγάλη ευτυχία που κάτι που βγήκε από την ψυχή μου ακούμπησε τη δική σας», είπε η νεαρή συγγραφέας του «Νυχιάνγκ» Ευαγγελία Γατσωτή. Καθώς αποχωρούσαμε, ήταν σαν να είχαν για ελάχιστο χρόνο κάπως απομακρυνθεί τα κάγκελα, οι ψηλοί τοίχοι, ακόμη και τα ελικοειδή αγκαθωτά συρματοπλέγματα που διαπερνούσαν σε σειρές από πάνω το γήπεδο σε ρόλο ελικοπτεροαπωθητικού. Κι έμεινε σαν κατευόδιο σε όσους συνέβαλαν σε αυτή την εκδήλωση η ερώτηση μιας κρατούμενης: «Πότε θα ξανάρθετε;».
Πηγή αναδημοσίευσης: https://www.efsyn.gr/
