Αξιέπαινη πρωτοβουλία του Συλλόγου
Της Μαργαρίτας Δαμιανίδου
Κάποιοι άνθρωποι έχουν μια άλλη φιλοσοφία και διαφορετική προσέγγιση στο δράμα των προσφύγων, που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς, θέλοντας να ξεφύγουν από την απειλή του πολέμου, που ισοπεδώνει τη χώρα τους.
Για το Σύλλογο Κοινωνικής Παρέμβασης «ΕΡΑΣΜΟΣ», η εγκατάσταση των προσφύγων, εδώ και δυο περίπου εβδομάδες, στο στρατόπεδο «Αρματωλού Κόκκινου» στις Βαρβάρες, δεν ήταν απλά ένα θέμα, που μονοπώλησε το ενδιαφέρον τους κάποια στιγμή, βλέποντας τα σχετικά ρεπορτάζ στην τηλεόραση ή διαβάζοντας τις τοπικές εφημερίδες. Ήταν ένας γενικότερος προβληματισμός μια «αναστάτωση», καθώς το κυρίαρχο ερώτημα, όλο αυτό το διάστημα, ήταν «τι μπορούμε να κάνουμε, να σταθούμε δίπλα τους, να τους βοηθήσουμε να ξεχάσουν όλο αυτό το βαρύ φορτίο, που κουβαλούν μέσα τους, τη φρίκη του πολέμου που έζησαν, τις άσχημες μνήμες που ποτέ δεν θα σβήσουν από τη μνήμη τους»;
Η πρόεδρος του «Έρασμου», κ. Γιούλη Φωστηροπούλου, θα πει μιλώντας στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» : «Προέρχομαι, όπως και τα περισσότερα μέλη του Συλλόγου, από γενιά προσφύγων. Τα όσα έζησαν οι παππούδες μας στο δύσκολο ταξίδι της προσφυγιάς και της εγκατάστασης στην Ελλάδα, έχουν αποτυπωθεί στις ψυχές μας, μέσα από τις αφηγήσεις τους, μέσα από τις διαφορετικές ιστορίες τους. Η Ελλάδα έχει γνωρίσει αυτή την επώδυνη διαδικασία της προσφυγιάς από πρώτο χέρι και εμείς δεν μπορούμε να παραμένουμε απλοί θεατές. Δεν μας ενδιαφέρουν τα αίτια, βλέπουμε τις συνέπειες και θέλουμε να βοηθήσουμε, ν’ ανακουφίσουμε αυτούς τους ανθρώπους, ο καθένας από μας όπως μπορεί».
Με το σκεπτικό της προσφοράς, ο ΕΡΑΣΜΟΣ άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του και υποδέχθηκε περισσότερους από 150 πρόσφυγες, παρέχοντάς τους φιλοξενία και τη δυνατότητα της ατομικής υγιεινής. «Σκεφθήκαμε με ποιό τρόπο να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, πως να τους ανακουφίσουμε κι έτσι ανοίξαμε το σπίτι μας και τους προσφέραμε τη δυνατότητα της ατομικής υγιεινής. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ ταλαιπωρημένοι, εξαντλημένοι, αυτός είναι ο σωστός χαρακτηρισμός.
Έχασαν την πατρίδα τους, την αξιοπρέπειά τους και όλο αυτό το διάστημα ζούνε κάτω από άσχημες συνθήκες, ζούνε με το φόβο, την αγωνία, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα για το αύριο. Οι ζωές τους τσαλακώθηκαν κι εμείς που γνωρίζουμε από προσφυγιά, κάπως πρέπει να τους βοηθήσουμε, να τους περιθάλψουμε, να τους αγκαλιάσουμε».
Έτσι με αφετηρία την ανθρωπιά, ο ΕΡΑΣΜΟΣ δέχθηκε πρόσφυγες στο σπίτι του, πολύτεκνες οικογένειες, εγκυμονούσες γυναίκες και ηλικιωμένους και τους πρόσφερε τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε πράγματα για τους περισσότερους δεδομένα, όπως ζεστό νερό, καθαρά μπουρνούζια, κλινοσκεπάσματα, ρούχα και φαγητό. «Ευτυχώς το σπίτι μας διαθέτει τρία μπάνια κι έτσι μπορέσαμε ν’ ανταποκριθούμε στις ανάγκες για στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Χαρήκαμε κι εμείς με τη χαρά τους, καθώς το σπίτι όλες αυτές τις μέρες γέμισε με τις ανέμελες φωνές των παιδιών, που κάποια απ’ αυτά είχαν μήνες να κοιμηθούν σε μαλακό στρώμα, να παίξουν με παιχνίδια.
Οι μεγαλύτεροι μας είπαν πόσο σημαντικό ήταν γι’ αυτούς, όλο αυτό που τους προσφέραμε, τη δυνατότητα να πλυθούν, να φορέσουν ρούχα καθαρά, να χαλαρώσουν καθισμένοι σ’ έναν αναπαυτικό καναπέ και να γευματίσουν πάνω σε τραπέζι», μας είπε η Κατερίνα Μαυρίδου, μέλος του Συλλόγου. Η κ. Λένα, η Νοσηλεύτρια της ομάδας, ήταν αυτή που μετρούσε την πίεση, το ζάχαρο και θερμομετρούσε τον πυρετό των παιδιών, καθώς τα περισσότερα από αυτά έχουν προσβληθεί από ιώσεις κι έτσι ζητήθηκε βοήθεια από εθελοντές παιδιάτρους.
Η πρόεδρος του ΕΡΑΣΜΟΥ θα μιλήσει συγκινημένη για την ανταπόκριση του κόσμου. «Όχι μόνο μέλη μας, αλλά και φίλες, συμπολίτες μας και επιχειρηματίες της πόλης, που έμαθαν για τη δράση μας αυτή, έτειναν κι αυτοί χέρι φιλίας στους πρόσφυγες. Το σπίτι μας γέμισε με φαγητά, πίτες, γλυκά, φτιαγμένα από τα μέλη μας ή προσφορές από χορηγούς.
Γέμισαν τα συρτάρια μας με μπουρνούζια, ρούχα, παπούτσια, σαμπουάν, κρέμες περιποίησης μωρών, μπιμπερό, pampers, παιχνίδια. Μέσα από τέτοιες δράσεις ανακαλύπτεις την ευαισθησία που έχει ο καθένας, διαπιστώνεις ότι τα σύνορα μπορεί να είναι κλειστά, όχι όμως οι καρδιές. Βλέπεις συμπολίτες σου αλληλέγγυους στο δράμα αυτών των ανθρώπων και θέλω να ελπίζω ότι με το ίδιο ενδιαφέρον και προθυμία και στη συνέχεια θα χαϊδεύουμε τις πληγές των ταλαιπωρημένων ανθρώπων».
Όλες αυτές τις μέρες η Κελιν, η Οσκαρ, η Μαγια, η Ντοκουα, επαναλάμβαναν «ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ», αγκάλιαζαν τις κυρίες του Έρασμου, δάκρυζαν και με τη νοηματική της αγάπης, εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους. Πιο συγκρατημένοι ο Αϊσαν, ο Τζαχαμαντ και άλλοι έβαζαν το χέρι στην καρδιά, δείγμα ευγνωμοσύνης για τη φιλοξενία. Και η προσφορά του ΕΡΑΣΜΟΥ συνεχίζεται, καθώς οι δυο ηλιακοί που τοποθετήθηκαν στις εγκαταστάσεις του στρατοπέδου, δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των 360 περίπου προσφύγων.
Το σπίτι και οι άνθρωποί του θα συνεχίζουν να προσφέρουν μια μεγάλη αγκαλιά στους πρόσφυγες, που την έχουν ανάγκη.
Πηγή: Εφ. «Ημερήσια»
Φωτογραφίες: “ΈΡΑΣΜΟΣ” – Αρχείο Τύπου «Ημερήσια»
