Αύξηση 50% στα περιστατικά
Στην Βραζιλία, ένα κρατικό κέντρο βοήθειας καταγράφει την ίδια εικόνα στην σκιά της καραντίνας. . «Μιλάμε για άνοδο 40% με 50%», λέει η δικαστής Αντριάνα Μέλο, που εξειδικεύεται σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Και τα νούμερα αυτά αφορούν μόνο στις περιπτώσεις που οι γυναίκες ζήτησαν τελικά βοήθεια και καταγράφηκαν τα περιστατικά.
Πολλά θύματα φοβούνται να καλέσουν, καθώς αν γίνουν αντιληπτά από τους βασανιστές τους θα υπάρξουν «συνέπειες», σε μια περίοδο που δεν μπορούν καν να βγουν από το σπίτι. Ενδεικτικό είναι πως στην Ιταλία, ενώ οι κλήσεις έχουν μειωθεί απότομα, αυξήθηκαν κατακόρυφα τα SMS και τα emails γυναικών που ζητούν βοήθεια – επειδή βρίσκονται στον ίδιο χώρο με τους δράστες και ο κίνδυνος να τις καταλάβουν είναι σημαντικά υψηλότερος αν ρισκάρουν να μιλήσουν. «Ένα μήνυμα ήταν από μια γυναίκα που είχε κλειδωθεί στο μπάνιο και μας έγραψε ζητώντας για βοήθεια», λέει η Λέλα Παλαντίνο, πρόεδρος του D.i.RE, του Δικτύου Γυναικών κατά της Βίας.«Είναι μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης που μας ξεπερνά. Και υπάρχει μεγαλύτερη απόγνωση καθώς οι γυναίκες δεν μπορούν να βγουν έξω». Η Παλαντίνο λέει πως περίμενε να δει αυτή την εκρηκτική αύξηση. Στην Ρώμη, όλα τα καταφύγια ήταν ανοικτά και ακτιβιστές του «Casa Lucha y Siesta» όπως η Μάρα Μπεβιλάκουα, αναζητούν γυναίκες που χρειάζονται βοήθεια.

«Έκρηξη» της κακοποίησης
Στην Ισπανία, όπου οι κανόνες του lockdown είναι εξαιρετικά αυστηροί και επιβάλλονται πρόστιμα για τους παραβάτες, η κυβέρνηση γνωστοποίησε πως εξαιρούνται από τις ποινές όσες γυναίκες φύγουν από το σπίτι τους για να γλιτώσουν και να καταγγείλουν ενδοοικογενειακή βία. Όμως στις 19 Μαρτίου, πέντε ημέρες μετά την επιβολή καραντίνας, μία γυναίκα δολοφονήθηκε μπροστά στα παιδιά της, από τον σύζυγό της στη Βαλένθια. Η «έκρηξη» της κακοποίησης στο σπίτι είναι μία κατάσταση που φαίνεται να επαναλαμβάνεται σε πολλές περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης μεγάλης κλίμακας – είτε πρόκειται για οικονομική κρίση, είτε για διαμάχη – αλλά η καραντίνα αποτελεί ένα ξεχωριστό, ακόμα μεγαλύτερο παράγοντα κινδύνου. «Συμβαίνει σε όλες τις κρίσεις», λέει η Μάρσι Χερς της ανθρωπιστικής οργάνωσης Women Deliver. «Αυτό που μας ανησυχεί τώρα είναι πως ενώ τα περιστατικά πληθαίνουν, η δυνατότητα των γυναικών να αναζητήσουν βοήθεια σε υπηρεσίες θα μειώνεται. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση».