Μέσα από τα οργανωμένα αθλήματα και τα παιχνίδια το παιδί εξοικειώνεται σταδιακά με την επιτυχία και την αποτυχία, τη νίκη και την ήττα.
Κάθε παιδί που παίζει μαθαίνει:
– να φέρεται στους άλλους όπως θέλει να φέρονται οι άλλοι στον ίδιο.
– να χάνει και να κερδίζει, δυο χρήσιμα μαθήματα για όλη τη ζωή.
Μπράβο, κέρδισες! (…για μην κλαις)
Κρύβοντας το αποτέλεσμα ή αλλοιώνοντάς το με νίκες «σικέ» για να μην πληγωθεί το παιδί, του στερούμε μια πολύ αληθινή συνθήκη της ζωής: την επιτυχία και την αποτυχία. Και οι δυο καταστάσεις συνυπάρχουν στο παιχνίδι. Ας μην χαλάμε το ωραιότερο κεφάλαιο της παιδικής ηλικίας.
Παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα άτομα σημαίνει πως θα υπάρξει αποτέλεσμα (σκορ ή έκβαση) άρα και νικητής και ηττημένος. Δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο για κανέναν από τους δύο. Η νίκη δεν είναι ισόβια και η ήττα δεν είναι καταδίκη.
Η έκβαση του παιχνιδιού είναι ένα αποτέλεσμα που μπορεί να ανατραπεί στην επόμενη αναμέτρηση. Το ίδιο ισχύει σε όλες τις αθλητικές αναμετρήσεις, αλλά και στο σχολείο και αργότερα στη δουλειά!
Η έκβαση του παιχνιδιού είναι μια αλήθεια που δεν μπορούμε να κρύψουμε.
Ακόμα και αν οι γονείς καλύπτουν συστηματικά τις ήττες του παιδιού τους με ψεύτικες νίκες, δεν θα κάνουν το ίδιο ο προπονητής, οι συμμαθητές, οι φίλοι και οι συμπαίκτες.
Μέσα από το παιχνίδι το παιδί μαθαίνει:
– ποιες είναι οι ικανότητές του σε φυσικές και διανοητικές δεξιότητες
– πώς να διασκεδάζει
– πώς να βελτιώνει τις επιδόσεις του
– πώς να χτίζει τη στρατηγική του
– πώς να συμμετέχει σε ομάδες
– πώς να θέτει προσωπικούς στόχους
– πώς να κρίνει την επιτυχία
– πώς να αυξάνει την προσπάθεια για να πετύχει καλύτερο αποτέλεσμα
Πώς ενθαρρύνουμε το παιδί να παίζει σωστά:
– Επαινούμε την προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα (πχ παίξατε καλά και με σύστημα)
– Ενθαρρύνουμε τους πανηγυρισμούς αλλά όχι τους χαρακτηρισμούς σε βάρος των αντιπάλων
– Αδιαφορούμε για το έπαθλο, τονίζουμε την απόλαυση της συμμετοχής
– Επαινούμε όλη την ομάδα μιλώντας στον πληθυντικό για όλους
(πχ έχετε δυνατότητες, είστε γρήγοροι)
– Εστιάζουμε στα θετικά σημεία του «παίκτη» μας (πχ έχεις καλό σουτ)
– Συζητάμε για τη συμπεριφορά του στο παιχνίδι (πχ είχες δίκιο, ήταν φάουλ αλλά ο διαιτητής δεν το είδε)
Tip: Όσο πιο κοινωνικό είναι το παιδί, τόσο πιο συνεργάσιμο μπορεί να γίνει όταν συμμετέχει στα παιχνίδια και στα αθλήματα. Ας ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή του σε ομάδες από νωρίς. Αύριο αυτό το παιδί θα γίνει ένας καλός συνάδελφος και φίλος.
Πηγή αναδημοσίευσης: https://www.babyspace.gr/
