Στην κατάμεστη αίθουσα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης
Στην κατάμεστη αίθουσα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Βέροιας έγινε το απόγευμα της Δευτέρας 24 Οκτώβρη η παρουσίαση του βιβλίου «Πώς τον λένε τον θεό σας;» με το οποίο η Άννα Σελίδου, οδοντίατρος – μέλος των Γιατρών του Κόσμου, έκανε το συγγραφικό της ντεμπούτο, κερδίζοντας ιδιαίτερα θετικές κριτικές. Με το βιβλίο αυτό η συγγραφέας δίνει τη δική της οπτική σε θέματα ρατσισμού, στηλιτεύει τα οδοφράγματα που υψώνει η πολιτισμένη δύση και τη δήθεν φιλάνθρωπη στάση που καθοδηγείται από το θρήσκευμα, το χρώμα, τη φυλή. Προλογίζοντας την εκδήλωση εκ μέρους του Συλλόγου Κοινωνικής Παρέμβασης «Έρασμος» που είχε την πρωτοβουλία της βιβλιοπαρουσίασης, η δικηγόρος Σοφία Ζεϊμπέκη είπε μεταξύ άλλων: «…Το βιβλίο της Άννας Σελίδου, φίλης και υποστηρίκτριας του «Έρασμου» δεν επιλέχθηκε τυχαία. Μας εκφράζει, εκφράζει το σύστημα αξιών μας και τους στόχους του Συλλόγου…». Χαιρετίζοντας την εκδήλωση ο προϊστάμενος της Α/θμιας Εκπαίδευσης Διονύσης Διαμαντόπουλος – η εκδήλωση είχε την υποστήριξη της Α/θμιας – σημείωσε: «Το βιβλίο έρχεται σε μια δύσκολη εποχή, όπου καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο σεβασμός στη θρησκευτική ετερότητα και στην αξιοπρέπεια. Υπάρχει μια μειοψηφία που αντιδρά με ακρότητες αλλά ευτυχώς υπάρχει και η άλλη πλευρά, της αλληλεγγύης, που αγκαλιάζει τον αδύναμο. Η Άννα Σελίδου ήρθε με ένα κείμενο πολύ δυνατό, για να φωτίσει την αληθινή πλευρά των γεγονότων, ν’ αναδείξει την τραγικότητα του πολέμου και τον πόνο της προσφυγιάς». Μιλώντας για το βιβλίο η Σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής Dr Ευθυμία Γώτη τόνισε πως απευθύνεται σ’ ένα ευρύ ηλικιακά κοινό, και παρά το μικρό μέγεθός του, καταφέρνει να θίξει θέματα όπως ο ρατσισμός, τα πολιτικά παιχνίδια των ισχυρών της γης, με λόγο αιχμηρό και παράλληλα ευαίσθητο. «Η συγγραφέας προβληματίζει τον αναγνώστη με λυρικό, μεταφορικό, και αλληγορικό τρόπο, ξυπνώντας τον από τη λήθη. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και όπως οι παππούδες μας ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, έτσι σήμερα κάποιοι άλλοι αναζητούν νέες πατρίδες, πιο ασφαλείς. Έχουν δικαίωμα στο όνειρο, στην ελπίδα». «Στο βιβλίο συναντώνται 3 σπονδυλωτές ιστορίες παιδιών, που ξεβράζει η θάλασσα και η συγγραφέας με εύστοχο και αριστουργηματικό τρόπο στο τέλος τις συνδέει σε μια», είπε η κ. Γώτη και πρόσθεσε «οι μικροί ήρωες του βιβλίου, ο Τιμούρ, ο Αμπντού Ραχμάν και η Αννούλα, συνδέονται με τις τρομαχτικές και σκληρές εικόνες των άψυχων κορμιών που ξεβράζει η θάλασσα και ενώνονται με την πίστη στο θεό, στο Γμερσί, στον Αλλάχ. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό θαύμα, αφού η συγγραφέας καταφέρνει μέσα σ’ ένα τόσο μικρό βιβλίο να χωρέσει τόσα πολλά συναισθήματα, να μιλήσει για τη διαφορετικότητα, την πίστη, τη μητρική αγάπη, τη φιλία, το όνειρο, την ελπίδα, να υφαίνει φιγούρες με ευαισθησία και διεισδυτικότητα, και να κοινωνεί τις εμπειρίες της». «Ταυτόχρονα», σημείωσε η ομιλήτρια, το βιβλίο γεννά προβληματισμούς για τη γηραιά Ευρώπη που υψώνει συρματοπλέγματα και επωάζει το αυγό του φιδιού». 
Παίρνοντας το λόγο ο Κωνσταντίνος Μίζας, Δικαστικός Επιμελητής Ανηλίκων Βέροιας, είπε μεταξύ άλλων: «Το βιβλίο της κ. Σελίδου είναι ένας καθρέφτης, που μας προκαλεί να δούμε τον εαυτό μας χωρίς παραμορφώσεις, για ν’ αποκαταστήσουμε την αλήθεια στο βλέμμα μας. Ο άνθρωπος δε θέλει την αλήθεια, καθώς τον κάνει να αισθάνεται δυστυχής και προτιμά τις αυταπάτες». Μιλώντας για τις ανθρώπινες, θέμα που θίγει το βιβλίο, ο κ. Μίζας είπε χαρακτηριστικά: «Το έδαφος για τη συνύπαρξη είναι γλιστερό» και αναφερόμενος στα δύο διαφορετικά πρόσωπα που η χώρα μας έδειξε στους πρόσφυγες είπε με νόημα: «Μέσα σε κάθε άνθρωπο κατοικούν δύο λύκοι. Ο καλός και ο κακός. Ποιος νικάει στο τέλος; Ο λύκος που εσύ ταΐζεις» και χαρακτήρισε το βιβλίο της Άννας Σελίδου, τροφή για τον καλό λύκο. Για την προσωπική της ανάγκη ν’ αποφορτίσει την ψυχή της από τις εικόνες και τα συναισθήματα που βίωσε, προσφέροντες εθελοντικές υπηρεσίες ως οδοντίατρος στην Ειδομένη, μίλησε η συγγραφέας. «Νομίζω πως ήρθαν τα πρόσωπα, που γνώρισα στην Ειδομένη, και κράτησαν την πένα μου και όλοι μαζί γράψαμε, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, το βιβλίο αυτό». Στη συνέχεια η συγγραφέας αναφέρθηκε στα ναυάγια και στα άψυχα πτώματα, που ξέβρασε το Αιγαίο. «Από δύο πράγματα κινδυνεύουν τα παιδιά μας, να μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη τους η εικόνα των άψυχων παιδιών και να συνηθίσει το μάτι τους στη φρίκη του θανάτου». Μιλώντας για τη συναισθηματική φόρτιση που βίωσε, προσφέροντας εθελοντικές υπηρεσίες ως γιατρός, η Άννα Σελίδου είπε: «Μπορεί πολλές φορές να λύγισα και να έκλαψα με τις ιστορίες των ανθρώπων, που γνώρισα στην Ειδομένη, θέλησα όμως το βιβλίο μου να έχει ένα αισιόδοξο τέλος, για να μη χάσουμε την ελπίδα και την πίστη μας. Την ελπίδα που είχε και ένας από τους ήρωες του βιβλίου ο Αμπντούλ Ραχμάν που γνώρισα στην Ειδομένη, ένας ξανθός μικρός Σύριος, που ελπίζει κάποια στιγμή να επιστρέψει στη Συρία και να ξαναχτίσει το γκρεμισμένο από βόμβες σπίτι του». Τα συναισθήματα αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού που προκάλεσε στο ακροατήριο η θεματολογία του βιβλίου ενισχύθηκαν ακόμη περισσότερο όταν ο Προϊστάμενος της Α/θμιας Εκπαίδευσης Διονύσης Διαμαντόπουλος κάλεσε ν’ ανέβουν στο βήμα δύο νέα αδέλφια συριακής καταγωγής.
Η Αμούρ, που αν και βρίσκεται στη χώρα μας, μόλις 8 μήνες, μιλώντας στη γλώσσα μας, είπε απευθυνόμενη στο ακροατήριο: «Σας ευχαριστούμε γιατί μας βοηθάτε», ενώ ο αδελφός της, που συμπτωματικά έχει κι αυτός όνομα του ήρωα του βιβλίου δηλαδή Αμπντούλ Ραχμάν, μίλησε για το φόβο του θανάτου και το αίσθημα επιβίωσης που τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. «Οι δικοί μου άνθρωποι πέθαναν μπροστά στα μάτια μου, ήθελα να ζήσω, ήθελα να συνεχίσω τις σπουδές μου». Την όλη φορτισμένη ατμόσφαιρα φόρτισαν ακόμη περισσότερο τρία νέα παιδιά, που με τη μουσική χτίζουν γέφυρες επικοινωνίας. Οι Κωνσταντίνος και Χρήστος Παπαδόπουλος και η Τζίνα Μιξαφέντη από τη Θεσσαλονίκη, πλαισίωσαν μουσικά την εκδήλωση, ερμηνεύοντας τραγούδια της ξενιτειάς και τείνοντας χέρι φιλίας σ’ όλους αυτούς, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις ζωές τους και ν’ αναζητήσουν νέες πατρίδες. Στο τέλος της βραδιάς, η Άννα Σελίδου δέχθηκε τα συγχαρητήρια του κοινού και οι κυρίες του «Έρασμου» φρόντισαν ν’ απαλύνουν τη φορτισμένη ατμόσφαιρα, γλυκαίνοντας τον κόσμο με λικέρ και γλυκά που οι ίδιες παρασκεύασαν.
Μαργαρίτα Δαμιανίδου
Πηγή: Εφ. «Ημερήσια» – Από το Αρχείο Τύπου του «Έρασμου»
26-10-2016
