Η φιλανθρωπία στον πυρήνα της αποτελεί έκφραση παγκόσμιας αλληλεγγύης. Φέρνει τους ανθρώπους κοντά για να οικοδομήσουν πιο δίκαιες και ανθεκτικές κοινωνίες, είτε μέσω άμεσης δωρεάς, εθελοντισμού είτε συλλογικής δράσης. Πέρα από την άμεση βοήθεια, η φιλανθρωπία ενισχύει την υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, τη διατήρηση του πολιτισμού και την προστασία των ευάλωτων ομάδων ( ΟΟΣΑ ). Σήμερα, η φιλανθρωπία και η φιλανθρωπία εξελίσσονται για να αντιμετωπίσουν τις βαθύτερες αιτίες της φτώχειας και της ανισότητας.

Οι φιλανθρωπικές προσπάθειες επηρεάζουν πλέον τη δημόσια πολιτική, χρηματοδοτούν την καινοτομία και υποστηρίζουν κοινότητες όπου οι δημόσιες υπηρεσίες υπολείπονται. Σε εύθραυστες περιοχές, συχνά καλύπτουν κρίσιμα κενά όπου οι κυβερνήσεις δεν μπορούν.

Η Ατζέντα 2030 των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη θέτει την εξάλειψη της φτώχειας σε όλες τις διαστάσεις της στο επίκεντρο της παγκόσμιας αποστολής. Η φτώχεια δεν είναι απλώς έλλειψη εισοδήματος. Σημαίνει επίσης πείνα, αποκλεισμό, επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης και περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση ή την υγειονομική περίθαλψη. Η επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) απαιτεί ισχυρές συνεργασίες μεταξύ κυβερνήσεων, κοινωνίας των πολιτών, επιχειρήσεων και φιλανθρωπικών οργανώσεων που συνεργάζονται.

Ο εξελισσόμενος ρόλος της φιλανθρωπίαςΑπό την παραδοσιακή δωρεά έως τη στρατηγική φιλανθρωπία, η φιλανθρωπία σήμερα αποτελεί κινητήρια δύναμη στην κοινωνική καινοτομία, τη μείωση της φτώχειας και την χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.

Η φιλανθρωπία, όταν βασίζεται στην ισότητα και την ηθική, είναι κάτι περισσότερο από γενναιοδωρία: είναι μια ισχυρή πράξη παγκόσμιας ευθύνης. Συνδέει ανθρώπους πέρα ​​από σύνορα και τομείς για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια, να αναβαθμίσουν τις κοινότητες και να οικοδομήσουν έναν πιο συμπεριληπτικό και βιώσιμο κόσμο για όλους.

Η Διεθνής Ημέρα Φιλανθρωπίας καθιερώθηκε με στόχο την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση ανθρώπων, ΜΚΟ και ενδιαφερόμενων μερών σε όλο τον κόσμο, ώστε να βοηθήσουν τους άλλους μέσω εθελοντικών και φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων.

Η ημερομηνία της 5ης Σεπτεμβρίου επιλέχθηκε για να τιμήσει την επέτειο του θανάτου της Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας, η οποία τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 1979 «για το έργο που ανέλαβε στον αγώνα για την υπέρβαση της φτώχειας και της δυστυχίας, που αποτελούν επίσης απειλή για την ειρήνη».

Η Μητέρα Τερέζα, η διάσημη μοναχή και ιεραπόστολος, γεννήθηκε ως Άγκνες Γκόντζα Μπογιατζίου το 1910. Το 1928 πήγε στην Ινδία, όπου αφιερώθηκε στην παροχή βοήθειας στους απόρους. Το 1948 έγινε Ινδή πολίτης και ίδρυσε το τάγμα των Ιεραποστόλων της Φιλανθρωπίας στην Καλκούτα το 1950, το οποίο έγινε γνωστό για το έργο του μεταξύ των φτωχών και των ετοιμοθάνατων στην πόλη.

Για πάνω από 45 χρόνια διακονούσε τους φτωχούς, τους αρρώστους, τα ορφανά και τους ετοιμοθάνατους, καθοδηγώντας παράλληλα την επέκταση των Ιεραποστόλων της Φιλανθρωπίας, πρώτα στην Ινδία και στη συνέχεια σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων ξενώνων και οίκων ευγηρίας για τους φτωχότερους και τους άστεγους. Το έργο της Μητέρας Τερέζας έχει αναγνωριστεί και επαινεθεί σε όλο τον κόσμο και έχει λάβει πολλά βραβεία και διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης. Η Μητέρα Τερέζα πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 1997, σε ηλικία 87 ετών.

Σε αναγνώριση του ρόλου της φιλανθρωπίας στην ανακούφιση των ανθρωπιστικών κρίσεων και του ανθρώπινου πόνου εντός και μεταξύ των εθνών, καθώς και των προσπαθειών φιλανθρωπικών οργανώσεων και ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του έργου της Μητέρας Τερέζας, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στο  ψήφισμά της A/RES/67/105,  όρισε την 5η Σεπτεμβρίου, επέτειο του θανάτου της Μητέρας Τερέζας, ως Διεθνή Ημέρα Φιλανθρωπίας.

Πηγή αναδημοσίευσης: ΟΗΕ