“Αν για να διορθώσεις πρέπει να ταπεινώσεις, τότε δεν ξέρεις πώς να διδάξεις”!

Με θυμάσαι; Και ο γέρος του λέει όχι.

Ο νεαρός λοιπόν του λέει ότι ήταν μαθητής του. Και ο καθηγητής τον ρωτάει: – Ω ναι; Και τι κάνεις τώρα;

Ο νεαρός απαντά: – Λοιπόν, είμαι δάσκαλος.

– Ω, πόσο όμορφο σαν εμένα; του λέει ο γέρος.

– Λοιπόν, ναι. Στην πραγματικότητα έγινα δάσκαλος γιατί με ενέπνευσες να σε μοιάσω.

Περίεργος ο γέρος ρωτάει τον νεαρό να του πει γιατί. Και ο νεαρός του λέει αυτή την ιστορία: – Μια μέρα, ένας φίλος μου, και συμμαθητής, έφτασε στο σχολείο με ένα όμορφο ρολόι, καινούργιο και το έκλεψα. Λίγο μετά, η φίλη μου παρατήρησε τη ληστεία και αμέσως παραπονέθηκε στον δάσκαλο. Λοιπόν, είπε στην τάξη:

– Το ρολόι του συμμαθητή σας κλάπηκε κατά τη διάρκεια της σημερινής ημέρας στην τάξη. Ποιος το έκλεψε παρακαλώ να το επιστρέψει.

Αλλά δεν το έδωσα πίσω γιατί δεν ήθελα.

Ύστερα έκλεισε την πόρτα και είπε σε όλους να σηκωθούν όρθιοι γιατί θα ελέγξει τις τσέπες μας μία-μία. Αλλά πρώτα, μας είπε να κλείσουμε τα μάτια μας. Έτσι κάναμε και έψαξε τσέπη τσέπη και όταν ήρθε σε μένα βρήκε το ρολόι και το πήρε.

Συνέχισε να ψάχνει τις τσέπες όλων και όταν τελείωσε είπε: – Ανοίξτε τα μάτια σας. Βρήκα το ρολόι.

Δεν μου είπε ποτέ τίποτα και δεν ανέφερε ποτέ το επεισόδιο. Δεν ανέφερε ποτέ το όνομα του ποιος το έκλεψε. Εκείνη τη μέρα, έσωσε την αξιοπρέπειά μου για πάντα. Ήταν η πιο ντροπιασμένη μέρα της ζωής μου. Δεν μου είπε ποτέ τίποτα και παρόλο που ποτέ δεν μου φώναξε ή με κάλεσε για να μου δώσει ηθικό μάθημα, πήρα ξεκάθαρα το μήνυμα. Και χάρη σε αυτόν κατάλαβα ότι αυτό που πρέπει να κάνει ένας αληθινός εκπαιδευτικός.

Θυμάστε αυτό το επεισόδιο, καθηγητά;

Και απάντησε ο καθηγητής: – Θυμάμαι την κατάσταση, το κλεμμένο ρολόι, να έχω ψάξει τις τσέπες όλων αλλά δεν σε θυμόμουν, γιατί και εγώ έκλεινα τα μάτια μου ενώ έψαχνα.

Αυτή είναι η ουσία της ευπρέπειας.

′′ Αν για να διορθώσεις πρέπει να ταπεινώσεις,

τότε δεν ξέρεις πώς να διδάξεις.”