Νέα πανελλαδική έρευνα της ActionAid για την παρενόχληση κατά των γυναικών στην εργασία γενικά στην χώρα και στον τουρισμό και επισιτισμό συγκεκριμένα
Η εικόνα για τη σεξουαλική παρενόχληση κατά των γυναικών στην εργασία είναι θολή στην Ελλάδα, παρόλο που ανεκδοτολογικά δεδομένα δείχνουν ότι είναι διαδεδομένη. Στο πλαίσιο της εκστρατείας μας για την καταπολέμηση της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία, προσπαθώντας να καλύψουμε το κενό διενεργήσαμε μια μεγάλη πανελλαδική έρευνα με δύο ερευνητικές εστιάσεις: η πρώτη στον ευρύτερο πληθυσμό των γυναικών και η δεύτερη σε γυναίκες εργαζόμενες στους κλάδους του τουρισμού, του επισιτισμού και γενικότερα της βιομηχανίας της φιλοξενίας. Επιλέξαμε τους κλάδους αυτούς διότι απασχολούν τις περισσότερες εργαζόμενες στην Ελλάδα, ενώ δυστυχώς για πολλές από αυτές , η σεξουαλική παρενόχληση συνιστά «μέρος» της εργασιακής τους καθημερινότητας.
Με την έρευνα αυτή, θέλουμε να πιέσουμε ώστε η Ελλάδα να επικυρώσει την πρώτη παγκόσμια Σύμβαση κατά της Βίας και της Παρενόχλησης στην Εργασία, να ευαισθητοποιήσουμε γυναίκες και άνδρες για την κατάσταση και κινητοποιήσουμε τον εταιρικό τομέα να αναλάβει ευθύνη για την προστασία των εργαζομένων.
Προσωπικές μαρτυρίες:
1) Καθόμουν σ’ ένα μαγαζί και δυο πελάτες παρενοχλούσαν τη σερβιτόρα. Εκείνη ευγενέστατη, προσπαθούσε να κάνει τη δουλειά της. Σε λίγο θα σχολούσε και αυτοί φαίνεται το ήξεραν και της είπαν “θα σε περιμένουμε”. Σχολώντας, η κοπέλα πήγε να πάρει το μηχανάκι της κι ο ένας τύπος μπήκε μπροστά της και δεν την άφηνε να φύγει. Πήγα κατευθείαν να τη βοηθήσω, του βάλαμε τις φωνές και η κοπέλα ήρθε κι έκατσε στο τραπέζι μας. Το χειρότερο; Ήρθαν δύο από το μαγαζί και της έκαναν παρατήρηση ότι δημιούργησε πρόβλημα. Η κοπέλα έβαλε τα κλάματα. Η μαμά της έκανε χημειοθεραπεία και δεν ήθελε να χάσει τη δουλειά της.
2) Ήταν η πρώτη μου δουλειά, 15 χρονών σε χώρο εστίασης. Υπήρχε μια στάνταρ αντροπαρέα 50-60 χρονών που καθόταν στο πιο απομακρυσμένο τραπέζι, που δεν φαινόταν από τους άλλους πελάτες. Όποτε πήγαινα για παραγγελία φοβόμουν και μόνο απ’ τα βλέμματά τους. Ήταν του στιλ “εγώ είμαι πελάτης, έχω πάντα δίκιο”. Μια μέρα με έπιασε ταχυπαλμία απ’ τον φόβο. Μου παρήγγειλαν μπύρα βαρέλι και επειδή είχαμε μικρή και μεγάλη, τους ρώτησα τι θέλουν. Μου απάντησαν “εμάς μας αρέσουν οι μικρούλες, φέρε μικρούλες για όλους μας”. Με έπιασε τρέμουλο. Εκείνοι χαζογελούσαν κι εμένα έτρεμε το χέρι μου όπως έγραφα την παραγγελία, ένιωθα απειλή.
3)Ξεκινάς τη βάρδιά σου και η ψυχολογία σου είναι ήδη μια μαύρη τρύπα. Στην εστίαση δουλεύουμε σε πολύ δύσκολες συνθήκες, η σεξουαλική παρενόχληση είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα. Υπάρχουν κορίτσια που πάνε να ζητήσουν δουλειά και έχουν ήδη πιει αλκοόλ από το σπίτι τους για να χαλαρώσουν. Έχουν αγωνία μην τους πουν να φορέσουν κάτι άλλο κι εκεί τι κάνουν; Τους βρίζουν ή φεύγουν και μένουν χωρίς δουλειά; Πώς θα το δεχτείς χωρίς να χάσεις την υπερηφάνειά σου; Πώς θα παραβλέψεις αυτό που γίνεται; Η ψυχολογία σου έχει πληγεί πριν ακόμα ξεκινήσεις δουλειά.
4) Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει “προκαλώ”. Αν κάποιος θέλει να παρενοχλήσει, θα πιαστεί από οτιδήποτε. Μου φαίνεται παράλογο να φοράει μια γυναίκα το φόρεμα της με το ντεκολτέ της και να φοβάται μην την κοιτάξουν από πάνω μέχρι κάτω ή μην της την πέσουν. Από την άλλη, συμβαίνει τόσα χρόνια που θεωρείται φυσιολογικό πλέον. Οπότε σκέφτεσαι, να μην βγω έτσι έξω γιατί θα δώσω δικαίωμα στον άλλον να με χουφτώσει. Είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας και νιώθουμε άσχημα για αυτό. Αναρωτιόμαστε: να βγω τώρα έτσι έξω; Θα γυρίσω το βράδυ σπίτι μου; Γιατί υπάρχουν γυναίκες που δεν γυρίζουν ποτέ.
5)Κάναμε και room service, οπότε είχα πάει στο δωμάτιο ενός ζευγαριού. Μου άνοιξε ο άντρας με το μπουρνούζι ανοιχτό κι από μέσα ήταν γυμνός. Εγώ λόγω δουλειάς δεν έπρεπε να δείξω ότι είδα κάτι, ούτε να αντιδράσω. Αυτός με κοιτούσε επίμονα στα μάτια, μου χαμογελούσε και με έκανε να νιώθω ότι το κάνει επίτηδες. Για να υπογράψει την παραγγελία ήρθε ακόμα πιο κοντά μου. Όλες του οι κινήσεις ήταν προκλητικές. Με ρώτησε πόσες ώρες εργάζομαι, μου έπιασε κουβέντα και εγώ απαντούσα κανονικά, σαν να μην με ενόχλησε όλο αυτό. Λες και το έκανε για να επιβάλει την εξουσία του.
6)Στο μαγαζί που δούλευα, πέτυχα έναν συμφοιτητή μου με τον οποίο είχαμε καθαρά τυπική σχέση. Μετά αυτός ερχόταν συνέχεια κι ένα βράδυ μου είπε ότι θα πήγαινε μετά σε ένα μπαρ και με κάλεσε. Του απάντησα ότι μπορεί να περνούσα τελειώνοντας τη δουλειά. Στο κλείσιμο, όταν πήγα να πληρωθώ, είδα ότι με είχε πάρει έξι φορές στο κινητό και μου είχε στείλει άπειρα μηνύματα. Στο τελευταίο με έβριζε και με κατηγορούσε για διάφορα. Του απάντησα ότι τώρα σχόλασα, δεν θα έρθω. Έχουν περάσει 6-7 χρόνια κι ακόμα με ενοχλεί, με παίρνει με απόκρυψη και μου στέλνει μηνύματα, νομίζω αυτός είναι. Είναι πολύ τρομαχτικό.
7)Εργαζόμουν σ’ ένα εστιατόριο και δίπλα ξεκίνησε να χτίζεται ένα ξενοδοχείο. Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, γύρω στα 60, έκανε το εστιατόριο στέκι του. Από κάποια στιγμή και μετά ερχόταν και με έψαχνε κι άμα με πετύχαινε, πετούσε υπονοούμενα σεξουαλικού περιεχομένου, χωρίς να ντρέπεται. Το θεωρούσε δεδομένο ότι θα κατέληγα μαζί του. Μου ζητούσε το τηλέφωνο μου, μου έκανε πρόταση για δουλειά, αρνήθηκα. Έφευγα από το μαγαζί και κοιτούσα πίσω μου αν με ακολουθεί. Έκανα ότι μπαίνω στο λεωφορείο και κρυβόμουν να πάρω το επόμενο. Να σπαταλάς τόση ενέργεια καθημερινά για να νιώθεις ασφαλής…
Διαβάστε τη συνέχεια της έρευνας ΕΔΩ
