Custom Image
Επικοινώνησε μαζί μας : 23310 74073 ,γραμμή 24ωρης λειτουργίας

2 Οκτωβρίου – Διεθνής Ημέρα Μη Βίας

//2 Οκτωβρίου – Διεθνής Ημέρα Μη Βίας

2 Οκτωβρίου – Διεθνής Ημέρα Μη Βίας

Το γλυπτό «Μη βία» (ή «Knotted Gun»).

Πείτε Όχι στη Βία

Η Διεθνής Ημέρα της Μη-Βίας εορτάζεται στις 2 Οκτωβρίου, τα γενέθλια του Μαχάτμα Γκάντι, ηγέτη του ινδικού κινήματος ανεξαρτησίας και πρωτοπόρος της φιλοσοφίας και της στρατηγικής της μη βίας.

Σύμφωνα με το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης A / RES / 61/271 της 15ης Ιουνίου 2007, το οποίο καθιέρωσε τον εορτασμό, η Διεθνής Ημέρα είναι μια ευκαιρία «διάδοσης του μηνύματος της μη βίας, μεταξύ άλλων μέσω της εκπαίδευσης και της ευαισθητοποίησης του κοινού». Το ψήφισμα επιβεβαιώνει “την παγκόσμια σημασία της αρχής της μη βίας” και την επιθυμία “να εξασφαλιστεί μια κουλτούρα ειρήνης, ανεκτικότητας, κατανόησης και μη βίας”.

Παρουσιάζοντας το ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση εξ ονόματος 140 συν-χορηγών, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας κ. Anand Sharma, δήλωσε ότι η ευρεία και διαφορετική χορηγία του ψηφίσματος αντικατοπτρίζει τον παγκόσμιο σεβασμό για τον Μαχάτμα Γκάντι και η διαρκής σημασία της φιλοσοφίας του. Αναφερόμενος στα λόγια του τελευταίου ηγέτη, είπε: “Η μη βία είναι η μεγαλύτερη δύναμη στη διάθεση της ανθρωπότητας. Είναι ισχυρότερη από το ισχυρότερο όπλο καταστροφής που επινοήθηκε από την εφευρετικότητα του ανθρώπου”.

Διεθνής Ημέρα Μη-Βίας: Σφραγίδα του ΟΗΕ

Το όνομα Μαχάτμα Γκάντι ξεπερνά τα όρια της φυλής, της θρησκείας και των εθνών-κρατών και έχει αναδειχθεί ως η προφητική φωνή του 21ου αιώνα. Ο κόσμος θυμάται τον Γκάντι όχι μόνο για την παθιασμένη προσήλωσή του στην πρακτική της μη βίας και του υπέρτατου ανθρωπισμού, αλλά ως σημείο αναφοράς κατά του οποίου δοκιμάζουμε άνδρες και γυναίκες στη δημόσια ζωή, τις πολιτικές ιδέες και τις κυβερνητικές πολιτικές και τις ελπίδες και τις επιθυμίες των κοινών μας πλανήτης.

Ιστορικό

Η ζωή και η ηγεσία του Μαχάτμα Γκάντι

Ο Γκάντι, ο οποίος βοήθησε να οδηγήσει την Ινδία στην ανεξαρτησία, αποτέλεσε την έμπνευση για μη βίαια κινήματα για τα πολιτικά δικαιώματα και τις κοινωνικές αλλαγές σε όλο τον κόσμο. Καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Γκάντι παρέμεινε αφοσιωμένος στην πίστη του στη μη βία, ακόμη και υπό καταπιεστικές συνθήκες και απέναντι σε φαινομενικά ανυπέρβλητες προκλήσεις.

Η θεωρία πίσω από τις ενέργειές του, που περιελάμβανε την ενθάρρυνση της μαζικής πολιτικής ανυπακοής στο βρετανικό δίκαιο, όπως και με το ιστορικό Salt March του 1930, ήταν ότι «απλά σημαίνει μόλυβδος προς δίκαιους σκοπούς». Δηλαδή, είναι παράλογο να προσπαθήσουμε να χρησιμοποιήσουμε τη βία για να επιτύχουμε μια ειρηνική κοινωνία. Πίστευε ότι οι Ινδοί δεν πρέπει να χρησιμοποιούν βία ή μίσος στον αγώνα τους για ελευθερία από την αποικιοκρατία.

Ορισμός της μη βίας

Η αρχή της μη βίας – επίσης γνωστή ως μη βίαιη αντίσταση – απορρίπτει τη χρήση σωματικής βίας για την επίτευξη κοινωνικής ή πολιτικής αλλαγής. Συχνά περιγράφεται ως «η πολιτική των απλών ανθρώπων», αυτή η μορφή κοινωνικού αγώνα έχει υιοθετηθεί από μαζικούς πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο σε εκστρατείες για κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο καθηγητής Gene Sharp , κορυφαίος μελετητής για τη μη βίαιη αντίσταση, χρησιμοποιεί τον ακόλουθο ορισμό στη δημοσίευσή του, « Η πολιτική της μη βίας δράσης» :

«Η μη βίαιη δράση είναι μια τεχνική με την οποία οι άνθρωποι που απορρίπτουν την παθητικότητα και την υποταγή, και που βλέπουν τον αγώνα ως ουσιώδη, μπορούν να διεξάγουν τη σύγκρουση χωρίς βία. Η μη βίαιη δράση δεν είναι μια προσπάθεια αποφυγής ή αγνόησης της σύγκρουσης. Είναι μια απάντηση στο πρόβλημα του πώς να ενεργεί αποτελεσματικά στην πολιτική, ειδικά πώς να ασκεί αποτελεσματικά τις εξουσίες. “

Ενώ η μη βία χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμο του ειρηνισμού, από τα μέσα του εικοστού αιώνα ο όρος «μη βία» έχει υιοθετηθεί από πολλά κινήματα κοινωνικής αλλαγής που δεν επικεντρώνονται στην αντίθεση στον πόλεμο.

Ένα βασικό δόγμα της θεωρίας της μη βίας είναι ότι η εξουσία των ηγεμόνων εξαρτάται από τη συγκατάθεση του πληθυσμού, και ως εκ τούτου η μη βία επιδιώκει να υπονομεύσει αυτήν την εξουσία μέσω της απόσυρσης της συγκατάθεσης και της συνεργασίας του λαού.

Υπάρχουν τρεις κύριες κατηγορίες δράσης χωρίς βία:

  • διαμαρτυρία και πειθώ, συμπεριλαμβανομένων πορείες και αγώνες ·
  • μη συνεργασία; και
  • μη βίαιη παρέμβαση, όπως αποκλεισμοί και επαγγέλματα.

Πηγή: https://www.un.org/

2020-10-02T06:24:36+00:00
Σύλλογος Κοινωνικής Παρέμβασης «ΕΡΑΣΜΟΣ»

Μετάβαση στο περιεχόμενο