Julie Fitness,  Ομότιμη Καθηγήτρια  στο Τμήμα Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Macquarie

Πρότυπα: Η οικογένεια από την επιτυχημένη αυστραλιανή ταινία The Castle παρέχει πολλά καλά παραδείγματα μελών της οικογένειας που έχουν θετικές προσδοκίες το ένα από το άλλο, λέει ο Dr Fitness.

Μια ευτυχισμένη οικογένεια που λειτουργεί καλά έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά, αλλά η έλλειψη σύγκρουσης δεν είναι ένα από αυτά. Όλα τα μέλη της οικογένειας μερικές φορές τρίβονται μεταξύ τους με λάθος τρόπο, μαλώνουν μεταξύ τους και πληγώνουν το ένα τα συναισθήματα του άλλου, μερικές φορές σοβαρά. Αλλά τα κοινά χαρακτηριστικά για τις ευτυχισμένες οικογένειες είναι η ασφάλεια, η εμπιστοσύνη και η ανεκτικότητα. ευγνωμοσύνη και υπερηφάνεια ο ένας για τον άλλον. και η απόλαυση που προέρχεται από το να είσαι παιχνιδιάρικος ο ένας με τον άλλον.

Υπήρξε πολλές διαχρονικές έρευνες που καταδεικνύουν ότι η δύναμη των δεσμών στη συζυγική σχέση και μεταξύ γονέων και παιδιών είναι αυτή που προσφέρει στους ανθρώπους ανθεκτικότητα όταν οι καιροί είναι δύσκολοι. Είτε πρόκειται για lockdown αυτή τη στιγμή, είτε για πυρκαγιά, πλημμύρες, ανεργία, έγκλημα, ψυχικές ασθένειες. Όλοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις και στενοχώριες καθώς διανύουμε τη ζωή μας.

Ωστόσο, τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε ασφαλή, ζεστά, συναισθηματικά ανταποκρινόμενα περιβάλλοντα χτίζουν την ικανότητα να εμπιστεύονται τους άλλους και να αισθάνονται άνετα τόσο με την παροχή όσο και με την αποδοχή υποστήριξης στην ενήλικη ζωή τους. Αυτό τους βοηθά να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της ζωής και να βοηθήσουν τους άλλους να τις αντιμετωπίσουν επίσης.

Ο ρόλος της συναισθηματικής νοημοσύνης

Έχω υποστηρίξει ότι με την πάροδο του χρόνου, οι επιτυχημένοι γάμοι αποκτούν έναν δικό τους χαρακτήρα που μπορεί να περιγραφεί ως «συναισθηματικά ευφυής».

Μοιραστείτε την αγάπη: Ένα παντρεμένο ζευγάρι που πετυχαίνει ευτυχία πρέπει να ανοίξει αυτόν τον συναισθηματικό κόσμο και στα παιδιά του

Η βιβλιογραφία της συναισθηματικής νοημοσύνης προτείνει ότι τα άτομα μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο «ευφυή» σε σχέση με τέσσερις, αλληλένδετες ικανότητες: την ικανότητα να αντιλαμβάνονται και να εκφράζουν με ακρίβεια τα συναισθήματα. την ικανότητα να αντλεί κανείς από τα δικά του συναισθήματα για να φανταστεί πώς αισθάνονται οι άλλοι και να συμπάσχει μαζί τους. την ικανότητα να κατανοήσουμε τι προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα και ποια μπορεί να είναι τα αποτελέσματά τους· και την ικανότητα να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τα συναισθήματά του και των άλλων. Ένας αυξανόμενος όγκος ερευνών πιστοποιεί τον κρίσιμο ρόλο που παίζει καθεμία από αυτές τις ικανότητες στην προώθηση της σταθερότητας και της ευτυχίας του γάμου.

Ένα παντρεμένο ζευγάρι που πετυχαίνει αυτή την ευτυχία πρέπει να ανοίξει αυτόν τον συναισθηματικό κόσμο – να επεκτείνει αυτή τη φούσκα χαράς, στοργής και ενσυναίσθησης – και στα παιδιά του. Τα συναισθήματα είναι το κλειδί για την κατανόηση των αναγκών των άλλων, είτε πρόκειται για ένα μωρό που κλαίει από την πείνα, για ένα μικρό παιδί που ουρλιάζει από απογοήτευση ή για έναν σύντροφο που πληγώνεται από μια βάναυση κριτική.

Σε οικογένειες όπου τα συναισθήματα κλείνουν, παρεξηγούνται, απορρίπτονται ή τιμωρούνται, οι ανάγκες είναι πιθανό να μην γίνονται κατανοητές ή να μην ικανοποιούνται. Είναι η ανοιχτότητά μας να ανταποκρινόμαστε ο ένας στα συναισθήματα του άλλου, χωρίς να κατακλύζουμε αλλά με γνήσια ενσυναίσθηση, που χτίζει σχέσεις εμπιστοσύνης όπου οι άνθρωποι μπορούν να είναι ευάλωτοι μεταξύ τους χωρίς φόβο απόρριψης.

Το σημαντικό για την οικογενειακή αρμονία δεν είναι το συναίσθημα, είναι το πώς το αντιμετωπίζεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν τιμωρείτε τον σύντροφό σας ή το παιδί σας για ένα συναίσθημα

Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να κάνετε ένα βήμα πίσω, αντί να ξεσπάσετε, όταν ο θυμός ενός μέλους της οικογένειας στρέφεται εναντίον σας. Η παρόρμηση να είσαι αμυντικός όταν κάποιος, ειδικά ένας έφηβος, εκτοξεύει κακοποίηση για κάτι που έχεις κάνει ή έχεις παραμελήσει να κάνεις, είναι αρκετά φυσική. Ο θυμός είναι μια σημαντική συναισθηματική απόκριση που μας λέει γεια σου, αυτό δεν είναι δίκαιο, δεν είναι σωστό, δεν πρέπει να μου συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο.

Το σημαντικό για την οικογενειακή αρμονία δεν είναι το συναίσθημα, είναι το πώς το αντιμετωπίζεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν τιμωρείτε τον σύντροφό σας ή το παιδί σας επειδή έχει ένα συναίσθημα – αν και ίσως θέλετε να τους ενθαρρύνετε να το εκφράσουν με λιγότερο εχθρικό τρόπο – αλλά μάλλον, είναι να το δείτε ως μια ευκαιρία να καταλάβετε τι συμβαίνει για αυτό το άτομο. : τι χρειάζονται, τι τους συμβαίνει; Και κάνοντας αυτό, εκφράζετε ενσυναίσθηση και φροντίδα, μια πολύ πιο εποικοδομητική απάντηση από μια θυμωμένη ανταπόδοση.

Το να είσαι συναισθηματικά έξυπνος σημαίνει επίσης να κοιτάς πέρα ​​από την οργή και την εχθρότητα ενός μέλους της οικογένειας και να ανταποκρίνεσαι στα πιο ευάλωτα συναισθήματα που μπορεί να κρύβονται από κάτω, όπως ο φόβος, η πληγή και η λύπη.

Η έρευνα δείχνει επίσης τη σημασία της συχνής έκφρασης θετικών συναισθημάτων όπως αγάπη, θαυμασμός και ευγνωμοσύνη στις οικογενειακές σχέσεις. Συνήθως, οι ευτυχισμένες οικογένειες δημιουργούν αυτό που ονομάζεται κουλτούρα εκτίμησης, όπου τα μέλη της οικογένειας έχουν θετικές προσδοκίες το ένα από το άλλο και είναι έτοιμα να προσφέρουν το ένα στο άλλο το πλεονέκτημα της αμφιβολίας όταν τα πράγματα πάνε στραβά (η αυστραλιανή ταινία The Castle παρέχει πολλά καλά παραδείγματα Αυτό).

Η αρετή των θετικών προσδοκιών είναι ότι το να περιμένεις το καλό και να είσαι έτοιμος να αντιληφθείς το καλό και να το ανταμείψεις όποτε το βλέπεις, ενθαρρύνει τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται καλύτερα. Όμως, οι προσδοκίες σας δεν πρέπει να είναι τόσο ρεαλιστικές που κανείς δεν μπορεί να τις ανταποκριθεί!

Ένα δεν είναι αρκετό

Χρειάζεται και οι δύο σύντροφοι σε έναν γάμο να είναι συναισθηματικά έξυπνοι για να δημιουργήσουν μια ευτυχισμένη σχέση; Μια ενδιαφέρουσα έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2005 διαπίστωσε ότι οι σχέσεις μπορούν να ευδοκιμήσουν με έναν μόνο σύντροφο να έχει υψηλή συναισθηματική επίγνωση και ενσυναίσθηση, αν και μπορεί να απαιτεί πολλή δουλειά για αυτόν τον σύντροφο.

Παραδοσιακά, το στερεότυπο ήταν ότι οι σύζυγοι και οι μητέρες έκαναν το μεγαλύτερο μέρος της «εργασίας με τα συναισθήματα» στις οικογένειες – μεσολαβώντας μεταξύ παιδιών και πατέρων, οργανώνοντας τις κοινωνικές ζωές όλων, δείχνοντας ενσυναίσθηση και κατευναστική και γενικά φροντίζοντας τις συναισθηματικές ανάγκες των μελών της οικογένειας. Η έρευνα έχει δείξει ότι οι γυναίκες συνήθως έχουν αναλάβει αυτόν τον συναισθηματικό ρόλο στις οικογένειες σε όλη την ιστορία και σε πολλούς πολιτισμούς.

Η έρευνα δείχνει επίσης τη σημασία της συχνής έκφρασης θετικών συναισθημάτων όπως αγάπη, θαυμασμός και ευγνωμοσύνη στις οικογενειακές σχέσεις

Ωστόσο, ενώ αυτό μπορεί να λειτούργησε στο παρελθόν για να διευκολύνει την ευτυχία των άλλων μελών της οικογένειας, το κόστος για τις γυναίκες από την ανάληψη τόσο πολλής εργασίας με συναισθήματα ήταν συχνά υψηλό. Σήμερα, βλέπουμε πολύ περισσότερη ενθάρρυνση για τους άνδρες να πάρουν το μερίδιό τους από αυτή τη δουλειά συναισθημάτων και να αναπτύξουν τη δική τους ενσυναίσθηση και συναισθηματική ανταπόκριση μέσα στην οικογένεια.

Αυτό το μοίρασμα της εργασίας των συναισθημάτων παρέχει επίσης ένα υγιές μοντέλο για τα παιδιά, τα οποία μεγαλώνουν ως συναισθηματικά ευφυείς ενήλικες με την ικανότητα να δημιουργούν τις δικές τους ευτυχισμένες οικογένειες.

Η ζημιά που έγινε

Είναι δύσκολο να αναπτύξετε συναισθηματική ικανότητα ως ενήλικας εάν έχετε μεγαλώσει σε ένα σπίτι όπου υπάρχει πολλή εχθρότητα, θυμός, ντροπή και περιφρόνηση. ή εξίσου σημαντικό, όπου υπήρχε έλλειψη θετικότητας σε ένα αδιάφορο περιβάλλον όπου δεν εκφράζεται καθόλου πολύ συναίσθημα ή αγάπη.

Σε αυτό μαζί: Η Julie Fitness (φωτογραφία) λέει ότι η ανταλλαγή συναισθημάτων μεταξύ συνεργατών παρέχει ένα υγιές μοντέλο για τα παιδιά

Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αυτά τα περιβάλλοντα σχηματίζουν δυσλειτουργικές πεποιθήσεις για τον εαυτό τους, τα συναισθήματά τους και τις σχέσεις με τους άλλους. Στη συνέχεια, στην ενήλικη ζωή, μπορεί να αναζητήσουν συνεργάτες που ενισχύουν τα μηνύματα που είναι τόσο έντονα ενσωματωμένα στο κεφάλι τους. ότι δεν μπορείς να εμπιστευτείς τους ανθρώπους, ότι είμαι κακός άνθρωπος, ότι αξίζω κακή μεταχείριση, ότι πρέπει να κρύψω τα συναισθήματά μου και ότι ο κόσμος είναι ένα τρομακτικό μέρος όπου κανείς δεν με αγαπάει πραγματικά. Αν αυτό είναι το εσωτερικό μας σενάριο, τείνουμε να αναζητούμε συνεργάτες που επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους μας ο ένας για τον άλλον και για τον εαυτό μας.

Αλλά οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τα σενάρια τους εάν είναι πρόθυμοι να αναλογιστούν, να αμφισβητήσουν και να αλλάξουν αυτές τις πεποιθήσεις. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιθανό δύο άνθρωποι με πολύ οδυνηρό υπόβαθρο να συναντηθούν και να έχουν αρκετά κίνητρα, διορατικότητα και υποστήριξη, ώστε να δημιουργήσουν συνειδητά ένα διαφορετικό είδος οικογένειας για τον εαυτό τους.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι ευτυχισμένες οικογένειες δεν «φτιάχνονται έτσι». δημιουργούνται μέσα από τη διαρκή αγάπη, τη δέσμευση και την καλή θέληση των μελών της οικογένειας.

Πηγή αναδημοσίευσης: https://lighthouse.mq.edu.au/