Κάθε φορά που κάποιος ρωτάει ένα θύμα σεξουαλικής βίας τι φορούσε εκείνη τη στιγμή, υπονοεί αδίκως πως ήταν υπεύθυνο για την επίθεση και θα μπορούσε να την είχε αποτρέψει
Η υποτιθέμενη ευθύνη του θύματος βιασμού, απομακρύνει την ευθύνη από τον δράστη και τη βάζει στους ώμους του θύματος. Για την καταπολέμηση του μύθου, ότι η σεξουαλική επίθεση θα μπορούσε να αποτραπεί μονάχα από το θύμα, δημιουργήθηκε μια έκθεση τέχνης που δείχνει τι φορούσαν τα θύματα κατά τη διάρκεια της επίθεσής τους.
Η ιδέα για τη δημιουργία μιας τέτοιας έκθεσης γεννήθηκε όταν οι Dr. Wyandt-Hiebert και η κα Brockman, υποστηρίκτριες των επιζώντων σεξουαλικής και ενδοοικογενειακής βίας, παρακολούθησαν ένα συνέδριο και διάβασαν το ποίημα «Τι φορούσα» της Dr. Mary Simmerling’s, για πρώτη φορά. Τις άγγιξε τόσο πολύ, που αποφάσισαν να δημιουργήσουν την οπτική αναπαράσταση του ποιήματος αυτού, δημιουργώντας έναν χώρο τέχνης που ονομάζεται «Τι φορούσες;».
Η πρώτη παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Αρκάνσας το 2014, στην οποία συμμετείχαν φοιτητές του πανεπιστημίου, κοινοποιώντας σύντομες περιγραφές για το τι φορούσαν όταν δέχτηκαν σεξουαλική επίθεση.
Ο σκοπός της παρουσίασης αυτής, ήταν να δείξει στον κόσμο πως η αλλαγή τρόπου ένδυσης, δεν σταματάει τη σεξουαλική κακοποίηση.
