Σήμερα θα γράψω κάτι για σένα, γυναίκα, μάνα, γιαγιά, κόρη, αδερφή, εργαζόμενη ή άνεργη δεν έχει σημασία, παντρεμένη, χωρισμένη, ή ελεύθερη από επιλογή, γυναίκα του χτες , του σήμερα, του αύριο, γυναίκα του 2023Γυναίκα που όλο τρέχεις να προλάβεις, γυναίκα που στηρίζεις, γυναίκα που προσφέρεις, που δίνεις, που σκορπάς, γυναίκα που παλεύεις μόνη, που προσπαθείς, που κουράζεσαι, που ξενυχτάς, που αγανακτείς, που νευριάζεις, που θυμώνεις , που φωνάζεις, που μετανιώνεις, που κρυφοκλαις, που ξαναχαμογελάς, ξανασκουπίζεις τα δάκρυα και πάλι από την αρχή. Κάθε μέρα, κάθε βδομάδα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο. Για σένα, γυναίκα. Για μένα.
Εσεις είσαστε το δέντρο της ζωής. Εσεις ο κορμός ο βασικός, εσεις οι ρίζες, εσεις ο πυρήνας της οικογένειας. Χωρίς εσας οικογένεια δεν υπάρχει. Από εσάς ξεκινούν οι κλώνοι, τα κλαδιά, τα φύλλα. Από εσάς ρέει ο χυμός της ζωής. Σε εσάς στηρίζεται όλο το οικοδόμημα της οικογένειας, άμα καταρρεύσετε εσείς καταρρέει το σύμπαν .
Μην ξεχνάς την αξία σου. Μην ξεχνάς την ευθύνη σου. Μην ξεχνάς τη δύναμή σου.
Δεν έχεις κανέναν ανάγκη, γυναίκα. Εκείνοι σε χρειάζονται, όχι εσύ. Εσύ μπορείς να στέκεσαι όρθια και μόνη. Στο κρύο, στο βοριά, στο ανεμόβροχο. Να περνούν από πάνω σου οι εποχές κι εσύ να στέκεις ορθή, να αγωνίζεσαι . Εσύ ΑΝΤΕΧΕΙΣ.
Πηγή αναδημοσίευσης: “Θαυμάζω κι εγώ την Αλκυόνη Παπαδάκη”
