Της Ιόλης Πολύζου
Στην αρχή, υπάρχει μόνο το ζευγάρι. Μετά, όταν έρθουν τα παιδιά η ομάδα μεγαλώνει, όπως και η αγάπη. Αυτή η αλλαγή ωστόσο δεν αφήνει ανεπηρέαστη τη σχέση δυο ερωτευμένων ανθρώπων. Ίσα-ίσα, ενώ έχουν τις βάσεις, πρέπει να ξεκινήσουν από το μηδέν για να βρουν τα νέα τους πατήματα. Η μαμά αυτή έχασε τον εαυτό της μέσα σ’ όλο αυτό και ζητά από τον άντρα της με τον πιο γλυκό και ουσιαστικό τρόπο να τη βοηθήσει για να τον βρει ξανά.
«Αγαπημένε μου σύζυγε,
Δεν είμαι πια η ίδια γυναίκα που ήμουν όταν παντρευτήκαμε. Όταν γνωριστήκαμε ήμουν ανεξάρτητη, περιπετειώδης και με πολλή αυτοπεποίθηση! Μου άρεσε αυτή η αίσθηση ελευθερίας που είχα. Το μόνο που μας ένοιαζε τότε ήταν τα ταξίδια, οι νυχτερινές μας έξοδοι με φίλους και η σχέση μας.
Τέσσερα χρόνια μετά και με δυο παιδιά είμαι τελείως διαφορετική. Μην με παρεξηγήσεις σε παρακαλώ! Δεν θα άλλαζα για τίποτα στον κόσμο αυτό που έχουμε χτίσει μαζί και τα υπέροχα παιδιά μας. Απλά θέλω να ξέρεις ότι δεν είμαι πλέον εκείνη η κοπέλα που γνώρισες και θα ήθελα να το δεχτείς και να συνεχίσεις να μ’ αγαπάς.
Χρειάζομαι να νιώσω αυτή την ασφάλεια από σένα. Για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω ότι πλέω σε αχαρτογράφητα νερά, χωρίς πυξίδα και χωρίς να ξέρω ποια είμαι είμαι. Ή μάλλον ποια είμαι τώρα…
Στο παρελθόν φανταζόμουν ακριβώς αυτή την υπέροχη οικογένεια που δημιουργήσαμε, αλλά αυτή τη στιγμή με έχω ”χάσει”.
Είμαι αυτή που μαγειρεύει, πλένει, αλλάζει πάνες σ’ ένα μωρό και μεγαλώνει ένα νήπιο. Εκείνη που φροντίζει όλα να είναι τακτοποιημένα και οργανωμένα. Άραγε μόνο αυτό είμαι τώρα;
Μου αρέσει πολύ να φροντίζω την οικογένειά μας, τα παιδιά και εσένα. Απλά νιώθω ότι όλο αυτό δεν σταματάει ποτέ. Πάντα κάποιος θα χρειάζεται κάτι από μένα και στο τέλος της ημέρας, όταν μένουμε οι δυο μας, έχω ανάγκη να ξεχαστώ και να χαλαρώσω. Και κάποιες φορές χρειάζομαι να με βοηθήσεις να το κάνω!
Αναγνωρίζω όλα όσα κάνεις για εμάς και ξέρω ότι αν δεν ήσουν εσύ δεν θα τα κατάφερνα. Και αυτό είναι που φοβάμαι περισσότερο… Να σε χάσω. Ίσως νιώθω έτσι επειδή έχω χάσει ένα κομμάτι του εαυτού μου ή να φταίει το γεγονός ότι δεν νιώθω ιδιαίτερα επιθυμητή.
Ίσως πάλι να φταίει ότι νιώθω μόνη. Χρειάζομαι την τρυφερότητα και την προσοχή σου περισσότερο από ποτέ. Να μου πεις ότι είμαι όμορφη ή ότι είμαι καλή μαμά. Δεν λέω ότι θέλω κοπλιμέντα πού και πού αγάπη μου. Αλήθεια, τα χρειάζομαι!
Να έρθεις και να με αγκαλιάσεις αντί να μου πεις απλώς ”έλα εδώ”. Να επιδιώξεις περισσότερο χρόνο για εμάς (και ερωτικά!). Να μου αφήσεις ένα σημείωμα που να λέει ”σ’αγαπώ”.
Χρειάζομαι να νιώθω ότι είσαι χαρούμενος μαζί μου, να με κοιτάς στα μάτια όταν σου μιλάω και να αφήνεις το τηλέφωνο στην άκρη-σαν να είμαι το μοναδικό πλάσμα που μετράει για σένα εκείνη τη στιγμή.
Αγάπη μου, θέλω τη βοήθειά σου. Πρέπει να βρω τον εαυτό μου ξανά και να νιώσω σίγουρη για μένα. Γι’ αυτό σου ζητώ όσο κάνω αυτό να με προσέχεις λίγο περισσότερο!
Δεν είμαι η γυναίκα που ήμουν όταν παντρεύτηκαμε, αλλά εύχομαι πραγματικά να με αγαπάς ακόμη και γι’ αυτό που είμαι σήμερα. Και θέλω να ξέρεις ότι το ίδιο κάνω και για σένα.»
Πηγή αναδημοσίευσης: https://www.mama365.gr/
