H παιδική συναισθηματική παραμέληση στην εμφάνιση οριακής διαταραχής προσωπικότητας

//H παιδική συναισθηματική παραμέληση στην εμφάνιση οριακής διαταραχής προσωπικότητας

H παιδική συναισθηματική παραμέληση στην εμφάνιση οριακής διαταραχής προσωπικότητας

Είναι τρομακτικό για ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα σπίτι που τιμωρεί την έκφραση των συναισθημάτων

Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας (Borderline Personality Disorder): Ένα χρόνιο μοτίβο ασταθών διαθέσεων, ασταθών σχέσεων, απρόβλεπτων συναισθημάτων και αυθόρμητων ενεργειών. Η οριακή διαταραχή προσωπικότητας είναι σαν να ζεις με έναν ιδιαίτερο πόνο και με επιπλέον προκλήσεις σε σχέση με το πώς ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Όταν έχετε Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας, μπορεί να νιώθετε θετικοί και ευτυχισμένοι τη μία στιγμή, ενώ την επόμενη στιγμή ακριβώς το αντίθετο. Μπορεί να αισθάνεστε υπέροχα λόγω της αγάπης κάποιου τη μία μέρα και μισητοί από το ίδιο πρόσωπο την επόμενη μέρα. Μπορεί να εξυψώνετε έναν φίλο, έναν συγγενή ή το σύντροφό σας, ενώ λίγο αργότερα τα ίδια πρόσωπα γίνονται για εσάς οι χειρότεροι εχθροί σας. Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Είναι δύσκολο να σας αρέσει ο εαυτός σας ή να έχετε ή και να διατηρείτε θετικά συναισθήματα στη ζωή σας. Έρευνες έχουν αναδείξει αρκετούς σημαντικούς παράγοντες ως υπεύθυνους για την εμφάνιση της OΔΠ, συμπεριλαμβανομένων των γενετικών παραγόντων καθώς και της ασταθούς ανατροφής και της κακοποίησης των παιδιών.

Συναισθηματική παραμέληση στην παιδική ηλικία:
Η παιδική ηλικία χαρακτηρίζεται από την απουσία επαρκούς συναισθηματικής φροντίδας, συναισθηματικής επικύρωσης και συναισθηματικής ανταπόκρισης από τους γονείς.
Η Σύλβια δεν το ξέρει, αλλά ζει με οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που δεν ξέρει η Σύλβια είναι ότι μεγάλωσε με ακραία παιδική συναισθηματική παραμέληση.

Τυπική παιδική συναισθηματική παραμέληση
Τα παιδιά με συναισθηματική παραμέληση μεγαλώνουν σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που ουσιαστικά είναι τυφλό απέναντι στο συναίσθημα. Τα παιδιά, των οποίων τα συναισθήματα δεν παρατηρούνται από τους γονείς ή δεν ανταποκρίνονται εκείνοι επαρκώς σε αυτά, λαμβάνουν το υπόγειο, αλλά ισχυρό μήνυμα ότι τα συναισθήματά τους είναι αόρατα και άνευ σημασίας. Προκειμένου να ανταπεξέλθουν σε αυτό που συμβαίνει στο σπίτι τους κατά την παιδική τους ηλικία, καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, έτσι ώστε να μην επιβαρύνουν τον εαυτό τους ή τους γονείς τους. Αυτά τα παιδιά όταν μεγαλώσουν και γίνουν ενήλικες, έχουν πλέον χάσει την επαφή με τα συναισθήματά τους. Αυτό τους προκαλεί έναν συνεχή αγώνα ως ενήλικες, συμπεριλαμβανομένου των άδειων συναισθημάτων, της φτωχής αυτογνωσίας, της έλλειψης συναισθηματικών δεξιοτήτων, του αυτο-κατευθυνόμενου θυμού και της ντροπής…

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ

 

 

2020-01-15T11:39:57+00:00
Μετάβαση στο περιεχόμενο